Trading Strategies

Pierwszym krokiem jest określenie aktualnego kierunku trendu na rynku. Trend może być wzrostowy (byczy), spadkowy (niedźwiedzi) lub boczny. Aby to zrobić, traderzy mogą używać różnych narzędzi i metod analizy, takich jak średnie kroczące, linie trendu, wskaźniki ruchu kierunkowego (DMI) i inne.

Po zidentyfikowaniu trendu traderzy szukają okazji do zajęcia pozycji w kierunku trendu. Może to nastąpić na przykład po korekcie cenowej w kierunku trendu lub po przebiciu kluczowych poziomów wsparcia lub oporu.

Ważną częścią strategii trendu jest skuteczne zarządzanie ryzykiem. Traderzy zazwyczaj stosują zlecenia stop-loss, aby ograniczyć potencjalne straty w przypadku niekorzystnego ruchu cenowego, a także ustalają poziomy realizacji zysków, aby chronić swoje zyski.

Выход из позиции: Трейдеры могут выходить из позиции, когда цена достигает уровня профит-тейк или когда сигналы о прекращении тренда указывают на возможное изменение направления движения цены.

Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie kluczowych poziomów wsparcia i oporu na wykresie cen. Poziomy te można określić, korzystając z poprzednich szczytów i dołków, linii trendu, poziomów horyzontalnych lub innych narzędzi technicznych.

Traderzy monitorują cenę, czekając, aż przebije się przez poziomy wsparcia lub oporu. Gdy przebicie zostanie potwierdzone — np. świeca zamknie się poza poziomem lub cena znacznie go przekroczy — jest to uważane za sygnał do wejścia w transakcję.

Traderzy zajmują pozycję w kierunku wybicia, spodziewając się, że cena będzie nadal poruszać się w tym kierunku. Wejście może nastąpić natychmiast po wybiciu lub podczas wycofania się do wybitego poziomu, który teraz działa jako wsparcie lub opór.

Jak w przypadku każdej strategii handlowej, skuteczne zarządzanie ryzykiem jest niezbędne. Traderzy ustawiają zlecenia stop-loss, aby ograniczyć potencjalne straty w przypadku niekorzystnego ruchu cenowego, oraz poziomy take-profit, aby zabezpieczyć zyski.

Inwestorzy mogą zamknąć pozycję, gdy cena osiągnie poziom take-profit lub gdy oznaki nieudanego wybicia sugerują możliwość odwrócenia kierunku cen.

Gdy cena znajduje się powyżej średniej kroczącej, może to być sygnałem trendu wzrostowego, a gdy cena znajduje się poniżej średniej kroczącej, może to być sygnałem trendu spadkowego.

Średnie kroczące można wykorzystać w celu potwierdzenia sygnałów pochodzących z innych wskaźników technicznych lub strategii handlowych.

Czasami średnie kroczące działają jako poziomy wsparcia i oporu, zwłaszcza jeśli na wykresie widać wyraźny trend.

Wielu traderów stosuje strategie handlowe oparte na przecięciach różnych średnich kroczących. Na przykład, gdy krótsza SMA okresowa przecina dłuższą SMA okresową od góry, może to być sygnał sprzedaży i odwrotnie.

Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie poziomów wsparcia i oporu na wykresie cen. Poziomy te można określić, korzystając z poprzednich szczytów i dołków, linii trendu, poziomów Fibonacciego lub innych narzędzi technicznych.

Traderzy monitorują cenę, czekając, aż zbliży się do poziomu wsparcia lub oporu. Gdy cena osiągnie ten poziom, sygnalizuje to potencjalne odbicie.

Ważne jest, aby potwierdzić sygnał odbicia za pomocą innych wskaźników lub narzędzi analizy technicznej. Na przykład, trader może użyć wzorców świec, wskaźników wolumenu lub różnych oscylatorów, aby potwierdzić sygnał odbicia.

Po potwierdzeniu odbicia trader zajmuje pozycję w kierunku oczekiwanego ruchu cenowego. Na przykład, jeśli cena odbija się w górę od poziomu wsparcia, trader może zająć pozycję długą (kup). Jeśli cena odbija się w dół od poziomu oporu, trader może zająć pozycję krótką (sprzedaj).

Jak w przypadku każdej strategii, skuteczne zarządzanie ryzykiem jest kluczowe. Traderzy ustawiają zlecenia stop-loss, aby ograniczyć potencjalne straty w przypadku niekorzystnych zmian cen, a także poziomy take-profit, aby zabezpieczyć zyski.

Inwestorzy mogą zamknąć pozycję, gdy cena osiągnie poziom take-profit lub gdy sygnały związane z odbiciem wskazywać będą na możliwą zmianę kierunku ceny.

Jednym z najczęstszych sposobów wykorzystania Fibonacciego jest określenie poziomów zniesienia, które pomagają traderom identyfikować poziomy korekty cen w kierunku głównego trendu. Kluczowe poziomy zniesienia Fibonacciego obejmują 23,6%, 38,2%, 50%, 61,8% i 100%. Poziomy te oblicza się, stosując procenty do poprzedniego ruchu cenowego.

Poziomy rozszerzenia Fibonacciego służą do określania potencjalnych punktów odwrócenia cen po zakończeniu korekty. Pomagają traderom identyfikować możliwe cele zysku. Kluczowe poziomy rozszerzenia Fibonacciego obejmują 0%, 38,2%, 50%, 61,8%, 100%, 138,2%, 161,8%, 200% itd. Poziomy te oblicza się, stosując procenty do poprzedniego ruchu cenowego.

Fibonacci jest często używany w połączeniu z teorią fal Elliotta w celu identyfikacji kluczowych poziomów i celów fal cenowych. Traderzy mogą używać poziomów Fibonacciego w celu określenia potencjalnych punktów zakończenia korekt lub kontynuacji trendu.

Oprócz zniesień i rozszerzeń, Fibonacci może być stosowany do identyfikacji cykli czasowych, tworzenia klastrów cenowych, analizy wolumenów handlowych i wielu innych celów.

Linia MACD jest obliczana jako różnica między dwiema wykładniczymi średnimi ruchomymi: szybszą średnią ruchomą (zwykle z okresem 12) i wolniejszą średnią ruchomą (zwykle z okresem 26). Wzór jest następujący: MACD = EMA(12) - EMA(26).

Linia sygnału jest wykładniczą średnią ruchomą linii MACD (zwykle z okresem 9). Pomaga wygładzić dane i sprawić, że wskaźnik będzie gładszy i mniej podatny na szum rynkowy.

Histogram MACD to różnica między linią MACD a linią sygnału. Pokazuje dynamikę zmian między tymi dwiema liniami. Gdy histogram jest powyżej linii zerowej, oznacza to wzrost siły trendu wzrostowego, a gdy jest poniżej linii zerowej, oznacza to wzrost siły trendu spadkowego.

RSI oblicza się za pomocą wzoru opartego na średniej zmian cen w okresie czasu. Zazwyczaj do obliczenia RSI używa się 14 okresów, chociaż wartość ta może się różnić w zależności od preferencji tradera.

RSI analizuje ceny w okresie czasu i określa, jak długo ceny rosły (okresy wzrostowe) i jak długo ceny spadały (okresy spadkowe). Informacje te są wykorzystywane do obliczenia względnego współczynnika siły.

Siłę względną oblicza się jako średnią zmian cen podczas trendów wzrostowych podzieloną przez średnią zmian cen podczas trendów spadkowych. Wartość ta mieści się w zakresie od 0 do 100. Im wyższa wartość RSI, tym silniejszy był trend wzrostowy i odwrotnie.

RSI jest często interpretowany za pomocą dwóch głównych poziomów - 70 i 30. Jeśli RSI wzrośnie powyżej 70, jest to uważane za sygnał wykupienia aktywów, co może wskazywać na możliwy spadek cen w niedalekiej przyszłości. Jeśli RSI spadnie poniżej 30, jest to uważane za sygnał wyprzedania aktywów, co może wskazywać na możliwy wzrost cen w niedalekiej przyszłości.

Oprócz wykupienia i wyprzedania, RSI może również generować sygnały poprzez przekroczenie poziomów 50. Przecięcie RSI powyżej 50 może sygnalizować możliwy początek trendu wzrostowego, podczas gdy przecięcie RSI poniżej 50 może sygnalizować możliwy początek trendu spadkowego.

Jest to jedna z najprostszych i najpopularniejszych strategii crossover. Polega ona na przecięciu dwóch średnich kroczących o różnych okresach. Na przykład, gdy krótsza SMA (np. 50) przecina dłuższą SMA (np. 200) od dołu, może to być sygnałem początku trendu wzrostowego, i odwrotnie, gdy krótsza SMA przecina dłuższą SMA od góry, może to być sygnałem początku trendu spadkowego.

Ta strategia polega na przecięciu wykresu cenowego i średniej kroczącej. Na przykład, gdy wykres cenowy przecina SMA od góry w dół, może to być sygnałem początku trendu spadkowego, a odwrotnie, gdy wykres cenowy przecina SMA od dołu w górę, może to być sygnałem początku trendu wzrostowego.

Ta strategia jest podobna do SMA crossover, ale wykorzystuje wykładnicze średnie kroczące zamiast prostych średnich kroczących. Wykładnicze średnie kroczące przypisują większą wagę ostatnim danym, co sprawia, że ​​ta strategia jest bardziej wrażliwa na ostatnie zmiany cen.

Ta strategia wykorzystuje przecięcie średniej ruchomej (zwykle krótkookresowej) i linii sygnału MACD. Na przykład, gdy średnia ruchoma przecina linię sygnału MACD od góry do dołu, może to sygnalizować możliwy początek trendu spadkowego, i odwrotnie, gdy średnia ruchoma przecina linię sygnału MACD od dołu do góry, może to sygnalizować możliwy początek trendu wzrostowego.

Młot to świeca o małym korpusie i długim dolnym cieniu, zwykle pojawiająca się na dole trendu spadkowego. Ten wzór może sygnalizować potencjalne odwrócenie się ceny w górę.

Spadająca Gwiazda to świeca o małym korpusie i długim górnym cieniu, zwykle pojawiająca się na szczycie trendu wzrostowego. Ten wzór może sygnalizować potencjalne odwrócenie się ceny w dół.

Pin Bar to świeca z długim cieniem i małym korpusem, zwykle pojawiająca się na końcu korekty trendu. Oznacza, że ​​rynek odrzucił wcześniej osiągnięty poziom cenowy, co może sygnalizować kontynuację trendu.

Inside Bar to świeca, której szczyt i dół znajdują się w zakresie poprzedniej świecy. Ten wzór wskazuje na kompresję zakresu cen i może sygnalizować impulsywny ruch w przyszłości.

Morning Star to trzyświecowy wzór, który zaczyna się od długiej niedźwiedziej świecy, po której następuje świeca z małym zakresem cenowym, a następnie dłuższa bycza świeca. Evening Star to przeciwny trzyświecowy wzór, zaczynający się od długiej byczej świecy, po której następuje świeca z małym zakresem cenowym, a następnie dłuższa niedźwiedzia świeca. Wzory te mogą sygnalizować potencjalną zmianę trendu.

Te wzorce składają się ze świec, które całkowicie pochłaniają poprzednią świecę. Wzór Bullish Engulfing pojawia się na dole trendu i może sygnalizować potencjalne odwrócenie się w górę, podczas gdy wzór Bearish Engulfing pojawia się na górze trendu i może sygnalizować potencjalne odwrócenie się w dół.